วันอังคารที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556

หากินกับเส้นผม

หากินกับเส้นผม


     สมัยเด็ก ๆ ใคร ๆ ก็ต้องเคยอาศัยบริการจากร้านตัดผม ทำผม ไม่ว่าชายหรือหญิง แล้วเคยคิดไหมว่า วันหนึ่ง ตัวเองจะกลายมาเป็นคนที่ทำมาหากินเลี้ยงครอบครัวด้วยอาชีพที่เรียกได้ว่า หากินกับเส้นผม หรือความสวยความงาม...?

     ผมเชื่อว่า ทุกวันนี้ ยังมีอีกหลายคนที่มีความคิดที่ว่า "ไม่รู้จะให้ทำมาหากินอะไร ส่งไปเรียนเสริมสวยซะดีกว่า" เหมือนกับว่า อาชีพนี้เป็นอาชีพสิ้นคิดก็ว่าได้ แต่ทำไม...? ใครหลาย ๆ คนถึงได้ประสบความสำเร็จกับอาชีพ ช่างเสริมสวย ช่างตัดผม มีรายได้เป็นกอบเป็นกรรม สร้างแบรนด์ให้ตัวเองจนมีชื่อเสียงโด่งดัง...??


     เคยคิดมั้ยว่า ถ้าไม่ได้ตัดผม คุณจะเป็นอย่างไร...? ถ้าไม่ทำผมสีนั้น สีนี้ ตามเทรนด์ ชั้นจะไปเจอหน้าเพื่อนที่มหา'ลัยได้ยังไง...? หรือดาราคนนั้น คนนี้ ทำสีผมสวยจัง ไปทำมั่งดีกว่า... นั่นแหละคือสาเหตุที่ทำให้อาชีพนี้ ยังอยู่ได้และไม่ต้องกลัวว่า จะไม่มีลูกค้า เพราะอย่างน้อยผู้ชาย 90 % ต้องตัดผมอย่างน้อยเดือนละครั้ง หรือสาว ๆ มีนัดวันพิเศษกับเพื่อนชาย ยังไงก็ต้องมาทำสวยไว้ก่อน...


     ประเด็นคือทำไม ร้านนี้คนเยอะ แต่อีกร้านคนน้อย หรือไม่มีเลย จนต้องปิดตัวลงทั้ง ๆ ที่ตั้งอยู่ในทำเลที่น่าจะหาลูกค้าได้ไม่ยาก ...? คำตอบมาจากประสบการณ์ตรงส่วนหนึ่งของตัวผมเองซึ่งจะกล่าวในหลาย ๆ เรื่อง หลายเหตุการณ์ ตลอดจนเทคนิค วิธีการต่าง ๆ ในเรื่องของผมและความสวยความงาม รวมถึงการแก้ปัญหาต่าง ๆ ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์กับทั้งผู้เยี่ยมชนที่เป็นช่างทำผมมือใหม่ มือเซียน หรือบุคคลทั่วไปผู้ใช้บริการ ร้านทำผม ตัดผม แล้วเกิดคำถามต่าง ๆ ในใจ ว่าทำไมมันเป็นอย่างงั้น อย่างงี้ ไม่ได้อย่างที่ต้องการ ทุกคำถามคำตอบที่น่าจะเอื้อประโยชน์แก่ทุก ๆ ท่าน ที่มีโอกาสเยี่ยมเยือนเข้ามายังบล็อกนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น